Waar het hier om gaat is dat een slachtoffer van bullebakken niet de directe hulp van collega's krijgen die ieder normaal mens zou verwachten. Die je zelf zou verwachten als het jou zou overkomen.
Volgens onderzoek hebben bullebakken slachtoffers en toeschouwers nodig om hun gebrek aan zelfvertrouwen, minderwaardigheidscomplexen en narcisme te kunnen etaleren. Voor zijn psychologische problemen is het bullebakken alleen niet genoeg: er moet publiek bij zijn om te laten zien hoe 'sterk', 'populair' of 'intelligent' hij is.
Voor hem is het slachtoffer soms minder belangrijk. Het publiek, daar gaat het hem om. Daarom is het zo vreemd dat vaak niemand uit het publiek zal opstaan en de bullebak terecht wijst. We hebben het in deze serie artikelen al eerder gezegd, je collega's doen net of ze gek zijn omdat ze vrezen voor hun baantje, vrezen zelf het slachtoffer te worden van de bullebak en geloven dat het de taak van leidinggevenden is om de bullebak daadkrachtig aan te pakken. Het is niet hun zaak, zo maken ze zichzelf wijs.
Het is juist zo belangrijk om je in te zetten voor slachtoffers[3]. Kun je jezelf nog wel in de spiegel bekijken als je je als een lafbek hebt gedragen?
[1] Salmivalli: Bullying and the peer group: A review in Aggression and Violent Behavior – 2010
[2] Van der Ploeg et al: Defending victims: What does it take to intervene in bullying and how is it rewarded by peers? in Journal of School Psychology – 2017
[3] Flaspohler et al: Stand by me: The effects of peer and teacher support in mitigating the impact of bullying on quality of life in Psychology in the Schools - 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten