Bullebakken: The Silent Treatment

Bij bullebakken heb je al snel het idee het om actief-negatief gedrag moet gaan, maar er bestaat ook passief-negatief gedrag: 'The Silent Treatment'. Dat bestaat uit het zoveel mogelijk vermijden van communicatie tussen hemzelf en het slachtoffer.

Uiteraard zal de bullebak er niet aan ontkomen om de 'normale' arbeidscommunicatie in stand te houden, maar hij zal deze tot het uiterste minumum proberen te beperken.

'The Silent Treatment' is de favoriete tactiek van mensen, die een narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben, en dan vooral degenen die problemen hebben met impulsbeheersing[1]. De psychologie meent dat deze bullebakken infantiele neigingen hebben, omdat hun gedrag lijkt op dat van een kind 'dat de adem inhoudt totdat het zijn zin krijgt'.

De bedoeling van de bullebak is natuurlijk dat het slachtoffer zich zo buitengesloten voelt dat deze misschien zelfs zal besluiten om zijn heil elders te zoeken. Het is dus manipulatie met stilte.

Afhankelijk van het feit of de bullebak medewerknemers kan meekrijgen in zijn negatieve gedrag kan het slachtoffer een gevoel van machteloosheid ondervinden en zich volstrekt buitengesloten voelen.

Zo zie je maar dat er vele manieren zijn om een collega zo ongelukkig te maken, dat er op de langere termijn onvermijdelijk arbeidsconflicten zullen ontstaan. Slachtoffers gaan zich ziek melden (met roosterproblemen tot gevolg), gaan de publiciteit zoeken (met negatieve publiciteit van de organisatie tot gevolg) of gaan elders hun heil zoeken (waardoor de organisatie vaak juist medewerkers verliest die 'het verschil' kunnen maken).

[1] Schneider: Soul Vampires: Reclaiming Your Lifeblood after Narcissistic Abuse – 2015